Platenmaatschappij Sony Music roomt heimelijk royalty’s af ten koste van artiest:
(Read English version)
– Mr Probz dagvaardt Sony Music op grond van bedrog en misleiding
– Het gaat om een claim van minstens € 10 miljoen
– Rechtszaak belangrijk voor alle muzikanten die op basis van ‘at source’ worden afgerekend
Amsterdam, 27 september 2022 – De Nederlandse artiest en producer Dennis Stehr, beter bekend als Mr Probz, geestelijk vader van onder meer de wereldhit Waves en Nothing Really Matters, en zijn bedrijf Left Lane B.V. hebben platenmaatschappij Sony Music Entertainment (SME) opnieuw gedagvaard in een bodemprocedure bij de Rechtbank Amsterdam.
Een tweetal auditrapporten, die zijn opgesteld door het internationaal gerenommeerde accountantskantoor Grant Thornton, geven een schrijnend beeld hoe SME en haar dochteronderneming Ultra Records jarenlang royalty’s achterhielden. SME heeft moedwillig nagelaten om Mr. Probz conform de contractuele ‘at source’ bepaling te betalen en weigert om Mr. Probz inzage te geven in de boekhouding, die nodig is om een controle te kunnen doen. Dennis Stehr en zijn vennootschap Left Lane B.V. hebben alle overeenkomsten met SME en Ultra Records vernietigd en eisen volledige uitbetaling van zijn royalty’s na aftrek van een redelijke distributievergoeding voor SME. Naar schatting komt dit neer op een bedrag van minstens € 10 miljoen euro.
Eerder gewonnen rechtszaak
In september 2020 spanden Dennis Stehr en Left Lane B.V. al met succes een rechtszaak aan tegen SME en Ultra. Onder meer had SME niet juist, niet inzichtelijk en niet tijdig doorbetalingen verricht van verschuldigde royalty’s. Hiermee dwongen Stehr en zijn vennootschap af dat alle exploitatierechten naar Left Lane B.V. terugvloeiden.
In deze zaak werd tevens bepaald dat SME alsnog verschillende stukken met betrekking tot de boekhouding moest aanleveren. Ook zou de al in gang gezette audit, door Grant Thornton, onder zowel SME als Ultra Records moeten worden afgerond. Op die manier kon geverifieerd worden of SME en Ultra Records in het verleden hebben voldaan aan de ‘at source’ bepaling in de licentieovereenkomsten. Door met name deze auditrapporten zijn nieuwe feiten en omstandigheden naar voren gekomen, die maken dat Stehr en Left Lane B.V. de licentieovereenkomsten alsnog hebben vernietigd.
Achtergrond: hoe worden royalty’s berekend?
Stehr en Left Lane B.V. hebben in 2013 een licentieovereenkomst afgesloten met SME en Ultra. Deze overeenkomst bevat een ‘at source’ bepaling. Een ‘at source’-overeenkomst bepaalt dat daar waar de inkomsten binnenkomen er moet worden afgerekend.
De auditrapporten van Grant Thornton stellen onomstotelijk vast dat SME en Ultra Records niet in staat zijn om aan te tonen dat alle royalty’s ‘at source’ afgerekend en betaald zijn aan Dennis Stehr/Left Lane, zoals contractueel wel was overeengekomen. Tevens laten de auditrapporten een beeld zien waarbij SME en Ultra van begin af aan nooit de intentie hadden om aan deze ‘at source’ bepaling te voldoen. Blijkbaar wisten ze dat een dergelijke afrekening, gelet op de door SME gehanteerde afrekening systematiek, niet zou worden gehonoreerd. Hiermee hebben SME en Ultra Records Stehr en Left Lane B.V. bedrogen en misleid. Als Stehr geweten had dat SME op deze manier royalty’s afroomde, was hij nooit een contract met ze aangegaan.
Heimelijk afromen van royalty’s
De meest in het oog springende bevinding betreft het feit dat SME en Ultra onderling, buiten medeweten van Stehr en Left Lane B.V., afspraken maakten over het in rekening brengen van distributiefees voor de exploitatie van Probz’ muziekrechten (zogenaamde intercompany afslagen). Deze fees zijn in mindering gebracht alvorens de royalty van de artiest te berekenen. Een ‘at source’ bepaling in een platencontract staat echter niet toe dat twee onderling verbonden partijen een afgesproken distributie fee in mindering brengen, de afrekengrondslag is immers bij de bron.
Het ‘wereldwijde’ platenlabel Sony Music Entertainment
De auditrapporten en de reactie van SME op de bevindingen hierin tonen bovendien aan dat artiesten, waaronder Dennis Stehr, bij het aangaan van platencontracten met SME bewust een verkeerd beeld wordt voorgespiegeld. Er wordt een beeld geschetst van een wereldwijd opererend platenlabel.
De werkelijkheid is anders. Een artiest is overgeleverd aan het ‘systeem’ binnen een grote platenmaatschappij als SME, waarbij lokale kantoren geen strobreed in de weg wordt gelegd om royalty’s naar eigen inzicht achter te houden en niet uit te betalen aan de artiest. Het lokale SME kantoor waar artiesten tekenen lijkt geen enkele invloed en zeggenschap op de financiële administratie of exploitatie bij buitenlandse zusterkantoren en het internationale hoofdkantoor van SME te hebben. Hierdoor kunnen ze niet de benodigde informatie leveren die wél contractueel is afgesproken. Tevens doen ze niets om gelden en informatie die achterblijven bij lokale zusterkantoren alsnog te incasseren of op te vragen. SME is kennelijk van mening dat ook niet van haar verwacht mag worden dat zij zich hiervoor inspant.
“Met verbazing en ongeloof hebben wij kennis genomen van de bevindingen van de Grant Thornton rapporten. SME maakt kennelijk in concernverband onderling afspraken, buiten artiesten om, waardoor muzikanten significante inkomsten mislopen en er niet van op aan kunnen dat ze correct worden afgerekend over alle inkomsten die door SME zijn ontvangen”, aldus royaltyspecialist Pim Keulen.
“Het is belangrijk dat deze zaak gewonnen wordt, niet alleen voor mijzelf, maar ook voor alle artiesten die ook ‘at source’ overeenkomsten zijn aangegaan met één van de grootste platenmaatschappijen ter wereld. Deze zaak kan bewijzen dat artiesten jarenlang niet de vergoeding hebben gekregen waar zij recht op hebben. Voor een individuele artiest is een rechtszaak starten tegen een grote platenmaatschappij vaak onbegonnen werk. Wanneer er een conflict is voelen artiesten zich snel geïntimideerd door deze platenmaatschappijen. Ze hebben meestal niet de middelen om het op te nemen tegen deze reuzen in de muziekindustrie, van wie zij bovendien financieel afhankelijk zijn. Ik heb van het begin nooit de vergoeding gekregen waar ik recht op had en ik vermoed dat ik niet de enige ben. Wat we na jaren procederen en de recente audits hebben ontdekt is zo krom dat ik niet anders kan dan deze stappen te zetten”, aldus Dennis Stehr.
Perscontacten:
Clemens Sassen
E: clemens@hscomms.nl
M: 06 – 46 11 11 89
T: 020 – 68 55 955
Behandelend advocaat: mr. M. Steenhuis (advocaat, Steenhuis Advocaten) i.s.m. P.M.C.H. Keulen MSc (business affairs & royalty specialist, Right4Music) .